Çocukların odasını ele aldığımızda aslında bu durumu bir pedagog gözüyle değerlendirmenin doğru olacağını düşünüyorum. Bunun için de bu yazımızda “Her çocuğun neden bir odası olmalı?” sorusuna cevap arayacağız. Sadece bir odadan ziyade çocuğun oyun oynadığı, uyuduğu alanın onun için özel olması gerekir. Bunun için evinizde ona özel olarak ayırdığınız alan, çocuğunuzla aranızdaki ilişkiyi yansıtan bir sembol olarak değerlendirilebilir.

Çocukların Odası Olması Gerekir mi?

Eğer yaşadığınız ev bir oda ve bir salondan ibaret değilse o zaman mutlaka çocuğun bir odası olması gerekir. Biz ebeveynlerin yaptığı bir yanlış vardır ki o da çocuğu gözümüzün önünden ayırmamak; yani onu yalnız bırakma korkusu… Çocuğunuz bir de küçükse o zaman bahane de hazırdır, “O daha büyümedi ki!”

Siz bu şekilde düşünürken bakın, çocuğunuz aslında bunu nasıl anlıyor? “Benim annem ve babamın hayatında yerim yok” Çocuğunuza her istediğini satın alıp vermek yeterli değil. Çocuğunuza evinizde ve hayatınızda da yer vermelisiniz. Çocuğunuza bir oda vermeniz, bu net tavrı gösterir. Onun odasında, onunla beraber vakit geçirmeniz çocuğunuzun geleceği için çok önemlidir.

Her Yer Oyuncak Dolu

Çocuklar kendi alanlarını kendileri belirleyemezler. Bunun için anne ve babasının yol göstermesine ihtiyaçları vardır. Anne ve baba, çocuğunun her yerde oynamasına izin verirse o zaman onun için çizdiği çizgilerin sınırı da olmayacaktır. Çocuk kendisine ait olan her eşyayı hiçbir yere sığdıramayacaktır. İşte çocuklu ve dağınık gördüğünüz evlerin asıl nedeni budur. Kısaca şöyle söyleyelim, evde her yer çocuğunuza ait olduğunda aslında hiçbir yer ona ait değildir.

Hayatımızın anlamı çocuklarımızın evimizde eşyalara değil oyun oynayabilecekleri boş alanlara ihtiyaçları var. Bunun için onun odasını onun istediği şekilde dizayn etmek çocuğun da sınırlarını tanımasını sağlayacaktır.

Sonuç olarak şöyle bitirebiliriz: Biz insanlar, yaşamımızın gereği olarak önce bağlanır sonrasında da ayrılırız. Bu durum, doğumla başlar ve ölümle sona erer. Zaman içerisinde bizim ihtiyacımız güven duygusu olduğundan yaşamın ilk yıllarında anneye, babaya bağlılık söz konusuyken zamanla ayrılmalar da kendisini göstermek durumundadır. Bu ayrılmanın nedeni ise benlik duygusunun oluşmasıdır. Bir çocukta benlik duygusu, 7 yaşında başlar ve arttıkça devam eder. Gelecekteki yaşamımızın daha sağlıklı olabilmesi için belli bir yaştan sonra çocuğun anne ve baba ile bağlarını da azaltması gerekir. İşte çocuğunuzun kendine ait bir odasının olması da bu durumun başlangıç noktası olacaktır.